Martin Mosebach (ur. w 1951 r.) jest współczesnym niemieckim pisarzem, którego chętnie wydaje monachijskie wydawnictwa Karola Hansera. Ta ścisła współpraca przynosi co roku wymierny efekt od 2005 r., od kiedy to regularnie pojawiały się nowe tytuły tego autora, jak "Literatura piękna" (Schöne Literatur. Essays, 2006). "Herezja braku formy. Rzymska liturgia i jej wróg" (Häresie der Formlosigkeit. Die römische Liturgie und ihr Feind, 2007) oraz "Księżyc i dziewczynka. Powieść" (Der Mond und das Mädchen. Roman, 2007), a ostatnio - omawiany właśnie zbiór opowiadań - "Miasto dzikich psów. Wiadomości z Indii dnia powszedniego" (Stadt der wilden Hunde. Nachrichten aus dem alltäglichen Indien, 2008). Doceniono go szybko, bo już w 2007 r. dostał on Nagrodę Jerzego Büchnera Niemieckiej Akademii Języka i Poezji. Autor mieszka we Frankfurcie nad Menem.

Reportażowe opowiadania Mosebacha o Indiach to plon wizyty autora w Delhi jesienią 2006 r. na zaproszenie Instytutu Goethego. Do tego doszła październikowa podróż do Bikaner - miasta na skraju pustyni, założonego w 1488 r., będącego dzisiaj stolicą indyjskiego Radżastanu. Głównym celem odwiedzin niemieckiego pisarza w tym pozbawionym spektakularnego obrazu świecie stało się przyjrzenie sprawom i ludziom w kontekście dnia powszedniego nieznanego mu dotąd kraju. Narracja stanowi swoiste pasmo wrażeń i spotkań: zaczynając burzy piaskowej na pustyni (s. 15-21) i świątyni szczurów w Desznok, o panu dzikich psów i świętym ze świątyni Sziwy, o skrzyniach i konfrontacji ze starodawnym królestwem, ale i o zaproszeniu do jedzenia u indyjskiej rodziny, o kobietach i córkach decydujących się za życie w domu. Aby lepiej wejść w opisywane obszary, autor sięgał w imieniu czytelników po encyklopedie, by porównać obraz miasta Bikaner (lub też o nazwie zapisywanej jako Bikanir) na rok 1903 (6. wyd. "Wielkiego Leksykonu Konwersacyjnego Meyersa") z obrazem współczesnym na rok 2006 (12. wyd. "Encyklopedii Brockhausa"). Pierwsze narzucające się wówczas porównanie to obserwacja zmniejszonej o 301 955 osób liczby jego mieszkańców w ciągu 103 lat - 831 955 w 1903 r. i 529 000 w 2006 r. Jaki jest tego powód? Otóż jest to wpływ suchego klimatu, leżącej w sąsiedztwie tego miasta północno-zachodnich Indii, pustyni Thar. Tytułowym bohaterem książki jest wprawdzie bohater rozdziału "Bajrow, pan dzikich psów" (s. 117-124) właśnie z miasta Bikaner, ale należy ten zabieg traktować jako czystą egzemplifikację tylko jednego z problemów typowych dla Indii. Fabuła jest prosta dla realiów pustynnego regionu kraju podzwrotnikowego. Dzikie psy, które zalewają miasto, nie podlegają żadnej opiece, ale i nie są ścigane przez rakarzy, mnożą się w zastraszającym tempie, a na ten stan niestety muszą zgodzić się, choć niechętnie, mieszkańcy miasta. Jeden z nich, Bajrow, jednak przystał na przyjaźń synantropów. Mieszkając obok jedynego w okolicy jeziorka stał się panem wszystkich bezpańskich psów. To do niego bowiem sfory tych dzikich zwierząt przychodzą do wodopoju ciesząc jego oczy jako swojego przyjaciela.

Publikacja spełnia wszelkie walory dobrze wydanej książki. Ma staranny skład fotograficzny Reinharda Ammana z Aichstetten, łatwy do czytania druk i mocną oprawę, wykonana przez Fryderyka Pusteta z Regensburga, perfekcyjną korektę wydawniczą i względnie przystępną cenę, umożliwiającą dość łatwy zakup przez czytelników na terenie Niemiec, a także przez sieć bibliotek naukowych i publicznych nie tylko w kraju wydania, ale również w Polsce. Za przykład może posłużyć dawna Biblioteka Instytutu Goethego we Wrocławiu, która od tego roku w ramach Dolnośląskiej Biblioteki Publicznej przeistoczyła się w Bibliotekę Niemiecką - Mediotekę Języka Niemieckiego, a która wśród nowości wydawniczych ma też w swoich zbiorach omawianą książkę. Co zaś odpowiada wyzwaniom współczesności, to odesłanie na tylnym skrzydełku kolorowej obwoluty zainteresowanych czytelników do strony internetowej wydawnictwa (www.hanser.de) oraz do autora w celu uzyskania większej ilości informacji o nim samym, a także o jego dziele (www.martin-mosebach.de). Do przeczytania książki na pierwszy rzut oka zachęca intrygująca, wielobarwna obwoluta, użyczona przez fotografika Piotra Andrzeja Hassiepena z Monachium, a przedstawiająca realistycznie kupieckie życie uliczne jednego z miast Indii, symbolizowane przez kilku kupców za swoimi, wspartymi na dużych kołach wozów, ladami z owocami.